Friday, June 22, 2007

Monday, June 04, 2007

บทกวีดอกไม้บาน


ซึ้ง

โตแล้ว
ไม่ต้องป้อนข้าว
อ่านกวีนิพนธ์แล้ว
ไม่ต้องอธิบาย

ถึง

เดินทีละก้าว
กินข้าวทีละคำ
มาลัยงดงาม
ร้อยทีละกลีบ
ใจเย็นๆ
ขณะนี้เรามาถึงแล้ว

ลัทธิ

'ลัทธิ' คือความคลั่งไคล้ของซาตาน
มุ่งประหารหมู่มนุษย์

'ศาสนา' คือความรักของพระเจ้า
มุ่งปกป้องมวลมนุษย์

เพื่อน

ผนังสีดำ จิ้งจกทำตัวสีดำ
ผนังสีขาว จิ้งจกทำตัวสีขาว
เพื่อนเลว พาเราสู่ทางเสื่อม
เพื่อนดี พาเราสู่ทางเจริญ

สลัว

ผีตากผ้าอ้อมไม่นาน
ภูตพรายออกหาเหยื่อ
คนผู้คดโกง
หากินอยู่ในมุมมืด

หยาบ

ทางขรุขระ
อย่าหวังให้ราชรถมาวิ่ง

คนหยาบช้า
อย่าหวังให้บัณฑิตมาเยือน

อีกา

กา กา กา กา
อีกาจับกิ่งไม้ตาย
คนโง่ชอบอวดตัว
ป่าวประกาศให้ผู้คนสนใจ

แก่น

ไม้เนื้อแข็งมีแก่น
แต่เปลือกบาง
คนดีมีฝีมือ
ไม่โอ้อวด

มือเปล่า

ยามเช้าเดินไปสะพานท่าแดง
คนกวาดถนนเก็บขยะกองโต
ชาวประมงขนปลาจากเรือ
เรายังเดินมือเปล่า

ใส่กรอบ

ทั้งวัน นั่งเรียนในกรอบสี่เหลี่ยม
ตอนเย็น เรียนพิเศษในกรอบสี่เหลี่ยม
กลางคืน ชมละครจากกรอบสี่เหลี่ยม
ล้มนอน บนกรอบสี่เหลี่ยม แล้วหลับฝัน

ข้าวสุก

ข้าวเปลือกขัดสี
แล้วเป็นข้าวสาร
ข้าวสารหุงสุก
แล้วเป็นข้าวสวย
เด็กกินข้าว
แล้วก็เติบโต
เติบโตให้สวย
อย่าให้เสียข้าวสุก

ผิงไฟ

เข้าใกล้ไฟ
ถูกไฟไหม้
อยู่ห่างไกล
กลับหนาวเย็น
ปรารถนาไออุ่นจากมิตรภาพ
ต้องห่างอีกนิด
ชิดอีกหน่อย

พลาดพลั้ง

นกเขาไฟบินชนกระจก
พลัดลงมาตาย
ชีวิตพลาดพลั้ง
เพราะมองไม่เห็น

รอ

มองห่างไกล เห็นภูเขางดงาม
พอเข้าใกล้ พบหน้าผาสูงชัน ยากป่ายปีน
ยิ้มให้กันทุกวัน มิตรภาพงดงาม
รอให้เรียนจบ แล้วค่อยหมั้นหมาย

ดินสอหัก

ดินสอหัก
เขียนให้สวยได้ยาก
นักเรียนอกหัก
ยากที่จะเรียนได้ดี

ดินดี

ผืนพสุธาล้วนแต่เป็นดินดี
เพียงแต่ว่า เหมาะจะปลูกพืชชนิดใด
เด็กทุกคนล้วนแต่เรียนดี
เพียงแต่ว่า เหมาะจะเรียนอะไร

ทราย

ก่อกองทรายไว้ริมทะเล
เขียนอักษรบอกความรัก
เธอยังมาไม่ถึง
คลื่นละลายไปสิ้น

น้ำใหญ่

นกกะพังร้องอยู่ริมป่า
น้ำใหญ่กำลังมา
อุตส่าห์ถ่อเรือไปกลางน้ำ
ดอกลำพูยังไม่บาน

หุ้มห่อ

ชาวสวนหุ้มห่อผลไม้
ป้องกันแมลงและหนอนชอนไช
เด็กๆ แต่งเครื่องแบบนักเรียน
ป้องกันความชั่วร้ายกล้ำกลาย

จริยธรรม

บางคนบอกว่า "อย่าทำ"
บางคนบอกว่า "จงทำ"

แต่ "จริยธรรม" ที่ฉันรู้จัก
คือการดำเนินชีวิตให้งาม

นักเรียน

นักเรียน
ต้องเรียนให้รู้

นักรัก
ต้องรักให้เป็น

นักเลง
ท้าทาย เอาชนะ

อย่างแรกเท่านั้น หน้าที่ของเรา

ชม

ชมทิวทัศน์ยามค่ำคืน
มองเห็นเพียงรางราง
ดูใจเธอยามหม่นหมอง
ยากที่จะมองเห็น

ขึ้น-แรม

จันทร์แจ่ม
ดาวก็จาง
พอดาวชัด
จันทร์หลบหาย
ยามฉันรัก
เธอก็ไป
ยามฉันหน่าย
เธอก็มา

ดอกไม้

หนอนกินใบไม้จนแหว่งวิ่น
ละเว้นดอกไม้เอาไว้ดูงาม
หนุ่มรักสาว รักมากมาย
ทะนุถนอมเธอไว้ ทั้งดอกทั้งใบ

สภาพ

ปลาเสียด ว่ายน้ำมาสองสามตัว
กุ้งเคย ว่ายมาเป็นหย่อมฝูง
ปลาเค็ม ตากอยู่บนลาน
กะปิ ปั้นก้อนอยู่ในไห

นกพังกะ

นกพังกะ ทำรังในโพรงดิน
ชาวบ้านมองดูว่าต่ำต้อย
แต่ดูนั่น ปีกสีแดง สีเขียว สีฟ้า
ชาวเมืองล้วนชื่นชมว่างาม

เดือนแรม

ฟ้าห่มม่านมืดดำ
แต่เห็นดวงดาวพริบพราย
เธอคลุมผ้าปิดใบหน้า
แต่เห็นดวงตาสดใส

ภาษา

เธอเขียนอักษรได้ทีละตัว
ส่งเสียงพูดได้ทีละคำ
สมองคิดไปได้ร้อยเรื่อง
แต่หัวใจนิ่งเงียบ เหมือนไร้ภาษา

ข้อสอบ

ข้อสอบเลือกตอบ ก,ข,ค,ง
มีถูกเพียงข้อเดียว
แต่เมื่อเธอเป็นเพื่อนกับฉัน
เลือกตอบข้อไหนก็ได้

สายกลาง

น้ำขังนิ่ง มักเป็นน้ำเน่า
น้ำไหลเชี่ยว มักกัดเซาะทำลาย
คนสร้างสรรค์
ต้องไหลนิ่ง

ใหม่

เขียนกระดานดำ แล้วลบทิ้ง
เพื่อเตรียมเรียนบทใหม่
รู้จักลืมเสียบ้าง
เพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

ทอดทิ้ง

ตัดต้นไม้ใหญ่ทิ้งจนเตียงโล่ง
ทำให้หลงลืมที่หมาย
ทอดทิ้งคนแก่คนเฒ่า
ทำให้หลงลืมตัว

กัดแทะ

ยามดึกเสียง กรอด กรอด กรอด
หนูกัดแทะข้าวของ
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก เสียงนาฬิกา
เวลากัดแทะคนเหลวไหล

อุทยาน

เด็กดำ เด็กขาว
เด็กเล็ก เด็กใหญ่
เด็กอ้วน เด็กผอม
เด็กโง่ เด็กฉลาด
ช่วยกันสร้างอุทยานเด็ก
ผู้ใหญ่เข้าได้
โปรดอย่ารบกวน

สายรุ้ง

ฝนตก แดดออก
"รุ้งกินน้ำ" จึงปรากฏ
พ่อแม่ดุด่าสั่งสอน
แล้วให้ตังค์มาโรงเรียน

ลมพัด

ลมเพลมพัด
พัดไปโรงเรียน
ได้อ่านได้เขียน
ได้เล่นกับเพื่อน

ลมเพลมพัด
พัดเทกลับบ้าน
กินข้าวหมดจาน
ได้นอนกอดแม่